الودگی نوری

آلودگی نوری. آلودگی نوری (به انگلیسی: Light pollution) نوعی آلودگی است که به روشن شدن بیش از حد یک محیط بر اثر نورهای مصنوعی گفته می شود. آلودگی نوری باعث کم فروغ شدن ستارگان و اجرام آسمانی در آسمان می شود و مانند تمام انواع دیگر آلودگی، به اکوسیستم آسیب می رساند.
تعریف علمی: نورهای مصنوعی که در زمان یا مکان نامناسب از استاندار خود خارج شده و با کیفیت نامطلوب محیط زیست و آسمان شب را آزاردهنده و آلوده می سازند. آلودگی نوری یکی از اثرات جنبی زندگی صنعتی شهری است. بطور ساده وقتی پرتوهای نور یک چراغ درست به سمت زمین نشانه نرفته است و بخشی از آن (به دلیل نصب غلط یا استفاده از حباب پریزماتیک) به آسمان می رود باعث برافروختگی سیاهی آسمان و آسیب به محیط زیست می شود. برافروختگی آسمان زمانی بهتر دیده می شود که از شهرها دور شده باشید. به گنبدهای نوری در بالای سر شهرها آسمان تاب (Sky Glow) می گویند. برخی از منابع تولید آلودگی نوری در شهرها به شرح ذیل است: نور تابلوهای تبلیغاتی و بیلبوردها، نور خیابان ها و میدان ها، نورپردازی المانهای شهری نظیر پرچم، مجسمه، پل و…، نورپردازی ساختمان ها و برجها هستند. تحقیقات نشان می دهند که ۸۳٪ مردم جهان در آلودگی نوری زندگی می کنند. این رقم در اروپا و ایالات متحده به ۹۹٪ می رسد. آلودگی نوری در اغلب موارد ناشی از استفاده بیش از حد، نا درست و تنظیم نشده از چراغ ها و سیستم های روشنایی است.
در این تعریف سه واژه زمان، مکان و کیفیت از اهمیت خاصی برخوردار است که بیشتر دربارهٔ آن صحبت می کنیم.
زمان نامناسب: ممکن است در ساعاتی از روز از نور مصنوعی استفاده شود که نیازی به آن نیست. این حالت می تواند در زمانی رخ دهد که نور خورشید به حد کافی فضای داخل اتاق را روشن می کند اما از روی عادتی اشتباه، روشنایی داخل با نورهای مصنوعی افزایش می یابد نمونهٔ دیگر در راهروها و پارکینگ هایی هستند که ممکن است ساعت ها درآنجا ترددی وجود نداشته اما چندین چراغ بطور دائم روشن باشد.