وفض . [ وَ ف َ ] (ع اِ) آنچه برآن گوشت بُرند و پاره پاره سازند. ج ، اوفاص . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
وفض
لغت نامه دهخدا
وفض. [ وَ / وَ ف َ ] ( ع اِمص ، اِ ) شتابی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). عجله. ( اقرب الموارد ). ج ، اوفاض. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وفز شود. و اوفاض به معنی گروه مردم از هر جنس یا از هر قبایل درآمیخته نیز آمده. || ( مص ) دویدن و شتاب رفتن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
وفض. [ وَ ف َ ] ( ع اِ ) آنچه برآن گوشت بُرند و پاره پاره سازند. ج ، اوفاص. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
وفض. [ وَ ف َ ] ( ع اِ ) آنچه برآن گوشت بُرند و پاره پاره سازند. ج ، اوفاص. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
وفض . [ وَ / وَ ف َ ] (ع اِمص ، اِ) شتابی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). عجله . (اقرب الموارد). ج ، اوفاض . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به وفز شود. و اوفاض به معنی گروه مردم از هر جنس یا از هر قبایل درآمیخته نیز آمده . || (مص ) دویدن و شتاب رفتن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
. و فض وایفاض به معنی دویدن و شتاب است. نُصُب (بروزن عُنُق) به معنی علامت است که انسان از دیدن آن راه مییابد یعنی روزی به عجله از قبور خارج شوند گویی به سوی هدف و علامت شتاب میکنند. هر کس به سرنوشت خویش روان و دوان است. این لفظ تنها یکبار در قرآن مجید آمده است.
. و فض وایفاض به معنی دویدن و شتاب است. نُصُب (بروزن عُنُق) به معنی علامت است که انسان از دیدن آن راه مییابد یعنی روزی به عجله از قبور خارج شوند گویی به سوی هدف و علامت شتاب میکنند. هر کس به سرنوشت خویش روان و دوان است. این لفظ تنها یکبار در قرآن مجید آمده است.
wikialkb: ریشه_وفض
کلمات دیگر: