خط رقعه

خط رُقعه از شیوه ها یا قلم های بسیار رایج خوشنویسی در کشورهای عربی است. رقعه خطی است بین خط نسخ و دیوانی.
فضائلی، حبیبالله، اطلس خط، چاپ اول، اصفهان، مهرماه ۱۳۵۰، نشریه انجمن آثار ملی اصفهان، سال کوروش کبیر
فضائلی، حبیبالله، تعلیم خط، چاپ هفتم، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۶
لغت نامه دهخدا
رُقعه به معنی نامه و پاره ای از چیزی و همچنین به معنی پیوند زدن و وصله زدن است. خط رقعه آمیخته ای است از خط نسخ و دیوانی که در دوران عثمانی گسترش یافت و پس از آن به سایر کشورها رفت. امروزه این خط در کشورهای عربی بسیار کاربرد دارد و جایگاه و مورد استفاده آن به عنوان خط تحریری و تا حدی مانند خط شکسته نستعلیق در ایران است.
تاریخ پیدایش دقیقی برای این خط نمی توان گفت ولی آنچه مسلم است پس از خط دیوانی به وجود آمده و برای کوتاه نوشتن کلمه های دیوانی بدون حرکت پدید آمده است. در این خط شکل حرف ها را ساده و قوس ها و چرخش ها را کم کرده اند تا سرعت نوشتن زیاد شود.
خط رقعه آسانترین شیوه خوشنویسی اسلامی است اگر کسی این خط را به خوبی بیاموزد یادگیری خط دیوانی (همایونی) برای او چندان سخت نخواهد بود.