خط سینی

خط سینی یا صینی به نوعی از خوشنویسی اسلامی که در چین مرسوم است گفته می شود. گاهی نیز «خوشنویسی چینی-اسلامی» گفته می شود که منظور تغییر در ضخامت و باریکی خط است. این خط معمولاً در مساجد شرق چین به کار می رود. از معروف ترین خوشنویسان این خط، نور دین می گوانگ جیانگ است.
خوشنویسی در جهان اسلام
خوشنویسی ایرانی
خوشنویسی لاتین
خوشنویسی گرجی
خوشنویسی هندی
خوشنویسی چینی
خوشنویسی ژاپنی
خوشنویسی کره ای
خوشنویسی نپالی
خوشنویسی تبتی
خوشنویسی مغولی
در این خط، معمولاً واژگان به صورت خمیده و گرد با جریان نوشته می شوند و کلفتی و نازکی را برای زیباتر کردن آنها به کار می برند. از این خوشنویسی در نوشتن نام مساجد در ورودی اصلی مساجد استفاده می کنند. برای نحوهٔ نوشتن و ویژگی های آن تاکنون ساختاری رسمی بیان نشده است. می توان آغاز شکل گیری آن را به دوره هایی نسبت داد که خط ثلث به دست ایلخانان مغول در ایران و آسیای مرکزی استفاده می شد (قرن چهاردهم میلادی).
نام های الله به عربی و با خط سینی؛ ظاهرِ نوشته ها بسیار به خوشنویسی چینی شباهت دارد، به طوری که با زبان چینی اشتباه گرفته می شود. نوشته شده به دست حاجی نور دین.
نمونه ای از خط سینی