هابیل علی اف (به ترکی آذربایجانی: Habil Əliyev) (۲۸ مهٔ ۱۹۲۷، آغ داش - ۸ سپتامبر ۲۰۱۵) نوازندهٔ کمانچه اهل جمهوری آذربایجان بود.
هابیل مصطفی اوغلو علی اف در ۶ خرداد ۱۳۰۶ خورشیدی در روستایی در منطقهٔ آغ داش در جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. زمانی که هابیل علی اف در دبستان مشغول تحصیل بود احمد آغدامسکی خواننده مشهور آن زمان، اتاقی در خانه آنها اجاره کرد و این حضور و رفت وآمدهای آغدامسکی با دیگر موسیقیدانان سرآغاز علاقه هابیل به موسیقی شد. علاقه و کشش هابیل به موسیقی با تشویق و حمایت مادر همراه شد به گونه ای که بعدها در گفتگویی اعلام کرد که حضورش در دنیای هنر را مدیون دو نفر است: اول احمد آغدامسکی و دیگری مادرش نسا خانم.با تشویق های آغدامسکی و حمایت های مادر وارد مدرسه موسیقی در آغ داش شد و ساز تار را انتخاب کرد ولی به علت ضعف جثه نمی توانست به درستی تار را در دست بگیرد به همین خاطر ساز کمانچه را برگزید.۱۱ ساله بود که اولین بار در مدرسه به اجرای موسیقی پرداخت. هابیل بعد از اتمام کلاس هفتم وارد مدرسه پداگوژی شد و همزمان نیز در تئاتر دولتی درام وزیروف آغداش ساز می زد.در سال ۱۹۵۲ به باکو رفت و وارد مدرسهٔ موسیقی عاصف زینالی شد و شروع به یادگیری ظرائف مقام های موسیقی نزد قربان پیریمف (نوازنده تار) و خان شوشینسکی کرد. در سال ۱۹۵۳ وی وارد انجمن فلارمونیک دولتی آذربایجان شد.اولین حضور وی در تلویزیون در سال ۱۹۶۱ بود که در آنجا وی سه گاه را با تکنیک های نوینی اجرا کرد که بحث های بسیاری را برانگیخت.هابیل علی اف اجراهای بسیاری در شوروی و همچنین ترکیه، ایالات متحده آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، هندوستان، پاکستان، ایران، مصر، سوئد، هلند، تونس، ژاپن، سوریه و… داشته است.وی در سال ۱۹۵۴ ازدواج کرده و صاحب سه دختر و یک پسر بود.هابیل علی اف، در ۸ سپتامبر ۲۰۱۵، پس از چندین روز در کما بودن، در بیمارستانی در باکو درگذشت.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، برخی از گروه های چپ به انتشار و رواج موسیقی افرادی مانند علی اف، رامیز قلیف و امیراف دادند و به این ترتیب بود که جامعه ایران با صدای ساز علی اف آشنا شدند. وی پس از سال ۱۹۹۰ بارها به ایران آمد و در سال های متفاوت برنامه های مختلفی با موسیقیدانانی چون شجریان، شهناز، بدیعی، تجویدی، ناصح پور، افتخاری و کسایی داشت.همچنین شش آلبوم از تکنوازیهای علی اف و نیز همنوازیش با محمدرضا شجریان در ایران منتشر شد. وی علاقه اش به برگزاری کنسرت در ایران به حدی بود که حتی چهار سال پس از آنکه برای همیشه از نواختن روی صحنه اعلام بازنشستگی کرد، بار دیگر به ایران آمد و کنسرت داد.
هابیل مصطفی اوغلو علی اف در ۶ خرداد ۱۳۰۶ خورشیدی در روستایی در منطقهٔ آغ داش در جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. زمانی که هابیل علی اف در دبستان مشغول تحصیل بود احمد آغدامسکی خواننده مشهور آن زمان، اتاقی در خانه آنها اجاره کرد و این حضور و رفت وآمدهای آغدامسکی با دیگر موسیقیدانان سرآغاز علاقه هابیل به موسیقی شد. علاقه و کشش هابیل به موسیقی با تشویق و حمایت مادر همراه شد به گونه ای که بعدها در گفتگویی اعلام کرد که حضورش در دنیای هنر را مدیون دو نفر است: اول احمد آغدامسکی و دیگری مادرش نسا خانم.با تشویق های آغدامسکی و حمایت های مادر وارد مدرسه موسیقی در آغ داش شد و ساز تار را انتخاب کرد ولی به علت ضعف جثه نمی توانست به درستی تار را در دست بگیرد به همین خاطر ساز کمانچه را برگزید.۱۱ ساله بود که اولین بار در مدرسه به اجرای موسیقی پرداخت. هابیل بعد از اتمام کلاس هفتم وارد مدرسه پداگوژی شد و همزمان نیز در تئاتر دولتی درام وزیروف آغداش ساز می زد.در سال ۱۹۵۲ به باکو رفت و وارد مدرسهٔ موسیقی عاصف زینالی شد و شروع به یادگیری ظرائف مقام های موسیقی نزد قربان پیریمف (نوازنده تار) و خان شوشینسکی کرد. در سال ۱۹۵۳ وی وارد انجمن فلارمونیک دولتی آذربایجان شد.اولین حضور وی در تلویزیون در سال ۱۹۶۱ بود که در آنجا وی سه گاه را با تکنیک های نوینی اجرا کرد که بحث های بسیاری را برانگیخت.هابیل علی اف اجراهای بسیاری در شوروی و همچنین ترکیه، ایالات متحده آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، هندوستان، پاکستان، ایران، مصر، سوئد، هلند، تونس، ژاپن، سوریه و… داشته است.وی در سال ۱۹۵۴ ازدواج کرده و صاحب سه دختر و یک پسر بود.هابیل علی اف، در ۸ سپتامبر ۲۰۱۵، پس از چندین روز در کما بودن، در بیمارستانی در باکو درگذشت.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، برخی از گروه های چپ به انتشار و رواج موسیقی افرادی مانند علی اف، رامیز قلیف و امیراف دادند و به این ترتیب بود که جامعه ایران با صدای ساز علی اف آشنا شدند. وی پس از سال ۱۹۹۰ بارها به ایران آمد و در سال های متفاوت برنامه های مختلفی با موسیقیدانانی چون شجریان، شهناز، بدیعی، تجویدی، ناصح پور، افتخاری و کسایی داشت.همچنین شش آلبوم از تکنوازیهای علی اف و نیز همنوازیش با محمدرضا شجریان در ایران منتشر شد. وی علاقه اش به برگزاری کنسرت در ایران به حدی بود که حتی چهار سال پس از آنکه برای همیشه از نواختن روی صحنه اعلام بازنشستگی کرد، بار دیگر به ایران آمد و کنسرت داد.
wiki: هابیل علی اف