گویش گرگانی

گویش گرگانی یا گویش استرابادی یکی از گویش های ایرانی که در شهر گرگان یا استراباد بدان صحبت می شده است.ابوعبدالله مقدسی می گوید: «زبان کومش و گرگان به هم نزدیک است. ها بکار می برند و می گویند هاکن و هاده و آن را حلاوتی ست، و زبان مردم طبرستان بدانها نزدیک است مگر در آن شتاب است».دانشنامه ایرانیکا گویش گرگانی را گویشی از زبان مازندرانی یا گویشی بسیار نزدیک به آن می داند.این گویش هم اکنون منقرض شده است. این گویش قرابت بسیاری با زبان مازندرانی و گویش های سمنانی داشته است.لغت نامه دهخدا نیز گویش قدیم گرگانی را جزوی از زبان مازندرانی و گویش های سمنانی دانسته و تصریح کرده است که هنوز هم در گرگان و روستاهای اطراف گرگان گویشوران زبان مازندرانی زندگی می کنند.
بسیاری از نوشته های حروفیان به این گویش بوده است.