پرستش سو. واژه ای است که زرتشتیان ( مزدیسنان ) ایرانی برای قبله ( قبلة ) بکار می برند. بر این اساس، پرستش سویِ زرتشتیان نور می باشد؛ در اینجا، نور را نباید با آتش یکی دانست.
