فرا گوشه رفتن

فرا گوشه رفتن:بکنار رفتن ، از مسابقه خارج شدن
( ( بارگیش چون عقب خوشه رفت
گوی فرو ماند و فرا گوشه رفت ) )
( شرح مخزن الاسرار نظامی، دکتر برات زنجانی، ۱۳۷۲، ص 208 . )