مارینا آبراموویچ. مارینا آبراموویچ (به صربی: Marina Abramović) متولد ۳۰ نوامبر ۱۹۴۶ در یوگسلاوی، هنرمندی در زمینه هنر اجرا می باشد.
ریتم ۰
ریتم ۲
ریتم ۵
ریتم ۱۰
آزاد کردن صدا
لب های توماس
تقاطع شب و دریا
عاشق ها: قدم زدن روی دیوار چین
بالکان باروک
خانه ای با چشم انداز اقیانوس
مارینا آبرامویچ هنرمند یوگسلاوی تبار ساکن نیویورک است که از اوایل دههٔ ۱۹۷۰ خلق آثار پرفورمنس را به صورت حرفه ای آغاز کرد. وی با سه دهه فعالیت، سعی بر این دارد تا خود را به عنوان «مادر هنر پرفورمنس» مطرح کند. اثر آبراموویچ رابطهٔ میان پرفورمر (اجراکار) و مخاطب، محدودیت های بدن و امکانات مفاهیم ذهنی را مورد کاوش قرار می دهد.
پاتریچ واماوا عموی بزرگ مارینا آبراموویچ، کشیش یک کلیسای ارتدوکس صربستانی بود. والدین او، هر دو در جنگ جهانی دوم نظامی بودند. پدرش ووجو یک فرمانده بود که بعد از جنگ به عنوان یک قهرمان ملی مورد تحسین قرار گرفت. مادرش دانیکا، یک سرگرد ارتش بود که در اواسط دهه شصت مدیریت موزهٔ هنر و انقلاب بلگراد را بر عهده داشت.
پدر آبرامویچ در ۱۹۶۴ خانواده اش را ترک کرد. در مصاحبه ای که در ۱۹۹۸ منتشر شد، مارینا شرح داد که چگونه «مادر به شیوهٔ ارتشی ها کنترل من و برادرم را در دست گرفت. من تا سن ۲۹ سالگی اجازه نداشتم که بعد از ۱۰ شب از خانه بیرون بروم. . . . همه پرفورمنس هایم در یوگسلاوی را در غروب و قبل از ساعت ۱۰ شب انجام می دادم چرا که مجبور بودم که پس از آن به خانه بروم. کاملاً احمقانه بود اما تمام خودزنی ها، تازیانه زنی ها و خودسوزی هایم تقریباً زندگی ام را در ستارهٔ آتشین مفقود می کرد. همه چیز باید قبل از ساعت ۱۰ و در غروب انجام می شد.
ریتم ۰
ریتم ۲
ریتم ۵
ریتم ۱۰
آزاد کردن صدا
لب های توماس
تقاطع شب و دریا
عاشق ها: قدم زدن روی دیوار چین
بالکان باروک
خانه ای با چشم انداز اقیانوس
مارینا آبرامویچ هنرمند یوگسلاوی تبار ساکن نیویورک است که از اوایل دههٔ ۱۹۷۰ خلق آثار پرفورمنس را به صورت حرفه ای آغاز کرد. وی با سه دهه فعالیت، سعی بر این دارد تا خود را به عنوان «مادر هنر پرفورمنس» مطرح کند. اثر آبراموویچ رابطهٔ میان پرفورمر (اجراکار) و مخاطب، محدودیت های بدن و امکانات مفاهیم ذهنی را مورد کاوش قرار می دهد.
پاتریچ واماوا عموی بزرگ مارینا آبراموویچ، کشیش یک کلیسای ارتدوکس صربستانی بود. والدین او، هر دو در جنگ جهانی دوم نظامی بودند. پدرش ووجو یک فرمانده بود که بعد از جنگ به عنوان یک قهرمان ملی مورد تحسین قرار گرفت. مادرش دانیکا، یک سرگرد ارتش بود که در اواسط دهه شصت مدیریت موزهٔ هنر و انقلاب بلگراد را بر عهده داشت.
پدر آبرامویچ در ۱۹۶۴ خانواده اش را ترک کرد. در مصاحبه ای که در ۱۹۹۸ منتشر شد، مارینا شرح داد که چگونه «مادر به شیوهٔ ارتشی ها کنترل من و برادرم را در دست گرفت. من تا سن ۲۹ سالگی اجازه نداشتم که بعد از ۱۰ شب از خانه بیرون بروم. . . . همه پرفورمنس هایم در یوگسلاوی را در غروب و قبل از ساعت ۱۰ شب انجام می دادم چرا که مجبور بودم که پس از آن به خانه بروم. کاملاً احمقانه بود اما تمام خودزنی ها، تازیانه زنی ها و خودسوزی هایم تقریباً زندگی ام را در ستارهٔ آتشین مفقود می کرد. همه چیز باید قبل از ساعت ۱۰ و در غروب انجام می شد.
wiki: مارینا آبراموویچ