نایژه
ناژه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناژه. [ ژَ / ژِ ] ( اِ ) زبانه قپان. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). زبانه ترازو. زبانه قپان. ( ناظم الاطباء ). مصحف ناره است. ( برهان قاطع چ معین حاشیه ص 2098 ). رجوع به ناره شود. || ( اِ مصغر ) نی. قصبه. ( یادداشت مؤلف ). نایژه. نایچه. رجوع به نایژه شود.
پیشنهاد کاربران
به معنی استوار ومحکم
چون ناژبه معنی درخت سرو وصنوبر که نماد ایستادکی هست
چون ناژبه معنی درخت سرو وصنوبر که نماد ایستادکی هست
کلمات دیگر: