ترگیل

منگوستین" Mangosteen میوه ای است گرمسیری که به عنوان یکی از میوه های بسیار خوش طعم جهان شهرت دارد. منگوستین از میوه های گرمسیری است و بی شک مشهورترین میوه خانواده گوتی فرا ( Guttiferae ) است .
"منگوستین" ، گارسینیا منگوستانا ( the mangosteen, Garcinia mangostana L ) تقریبا در تمام جهان شناخته شده یا اسم آن شنیده شده است .
هرچند در ایران شرایط مناسب اقلیمی برای رشد این گیاه فراهم نیست و پرورش آن کار بسیار مشکلی است ، اما اهمیت طبی و دارویی آن بسیار زیاد است. میوه منگوستین ، یکی از غنی ترین مواد خوراکی گیاهی محسوب می شود و حاوی ترکیباتی به نام "زانتونها" ( گزانتون ها ) با "فنلهای" گیاهی فعال بیولوژیک با ساختاری شبیه فلاونوئیدهاست دارای خواص آنتی اکسیدانی بسیار زیادی است.
همچنین منبع خوبی از سایر ملکولهای فعال بیولوژیک شامل فلاونوئیدها ، بنزوفنون ها ، لاکتون ها ، اسیدهای فنلیک ، ویتامین ها ، املاح معدنی ، اسیدهای آمینه و نیز حاوی مواد مغذی همچون روی ، آهن ، مس ، کلسیم ، ژرمانیوم و غیره است.
تحقیقات انجام شده دخالت منگوستین در ارتقای سلامت را از طریق موارد زیر نشان می دهد:
- با محتوای آنتی اکسیدانی در برابر رادیکالهای آزاد اثر حفاظت بخش دارد
- در نتیجه باعث ارتقاء سطح سیستم ایمنی می شود. قابلیت ارتجاع پذیری مفاصل را تقویت می نماید و تقویت کننده حافظه است ، در درمان اسهال مفید واقع می شود و همچنین آلرژی را کاهش داده از التهاب مفاصل می کاهد .
محققان و دانشمندان بسیاری با مطالعه خواص این میوه به نتایج بسیار ارزشمندی از جمله تاثیر عصاره پوست این میوه بر توقف رشد سلول های سرطانی دست یافته اند.
درخت منگوستین رشد بسیار کندی دارد و به طور قائم و عمودی رشد می کند و دارای تاج هرمی شکل است .
بلندی درخت منگوستین در نهایت به 20 تا 82 فوت ( 6 تا 25 متر ) می رسد . پوست این درخت قهوه ای تیره است و یا تقریبا سیاه می باشد و پوسته درونی آن زرد پررنگ است که بسیار چسبنده است و شیره ای بسیار تلخ دارد .
منگوستین از درختان همیشه بهار است و برگ ها ساقچه کوتاهی دارند و کاملا کشیده ، تخم مرغی یا بیضی شکل ، چرمی و ضخیم هستند.
رنگ برگها سبز تیره است و در سطح برگ ماملا براق هستند . سطح زیر رگ زرد مایل به سبز است و بر خلاف سطح آن مات است .
برگ ها در حدود 9 الی 25 سانتی متر درازا و 4 تا 4/13 اینچ ( 5/4 تا 10 سانتی متر ) پهنا دارند.
گلبرگ ها بر روی برگ برجستگیهای کمرنگی را ایجاد کرده اند . برگ های جوان به رنگ سرخ ملایم دیده می شوند. گل های منگوستین 1 تا 2 اینچ پهنا دارند و گوشتی هستند . گل ها ممکن است در یک درخت نر یا هرمافرودیت باشند .

Distribution خاستگاه و پراکندگی:
مناطقی که خاستگاه واقعی منگوستین هست تا کنون ناشناخته باقیز مانده است اما برخی نیز معتقدند که جزیره Sunda و همچنین Moluccas خاستگاه و رویشگاه بومی منگوستین می باشد . در حال حاضر در جنگل های Kemaman و مالی گونه های وحشی از درختان منگوستین دیده می شود .
کرنر چنین می گوید که درخت منگوستین برای اولین بار در تایلند یا برمه اهلی شده است . کلتیوارهای بیشتری از این گیاه در تایلند دیده می شود .
تا سال 1956 میلادی 9700 جریب برابر 4000 هکتارسطح زیر کشت منگوستین در کامبوج ، ویتنام جنوبی و برمه و در سراسر مالزی و سنگاپور وجود داشت . درخت منگوستین در سال 1800 میلادی در هند و در سال 1881 در سنگاپور با موفقیت در چهار منطقه کاشته شد . آن چهار منطقه عبارت بود از : 1 - Nilgiri Hills ، 2 - منطقه Tinnevelly درجنوب مدرس ( Madras ) ، 3 - در منطقه کانیا – کومانی نواحی جنوبی شبه جزیره مدرس و4 - در ایالت کرالا در جنوب هند . منگوستین در فیلیپین عموما تنها در ایالت میندانو و سولو یا ( Jolo ) یافت می شود . درکوئیزلند به ندرت وجود دارد و از سال 1854 به طور آزمایشی در آنجا کاشته می شود و همچنین در مناطق گرمسیری آفریقا مانند "زن زیبار" ، غنا ، گابن و لیبی به ندرت یافت می شود . در سال 1855 میلادی منگوستین برای اولین بار در شرایط گلخانه ای در انگلستان کاشه شد . منگوستین در ترینیداد به واسطه باغ های گیاهشناسی سلطنتی انگلستان در سال های 1850 تا 1860 وارد شد و در سال 1875 اولین محصول میوه برداشت گردید .
همچنین در سال 1903 در منطقه کانال پاناما و پورتوریکو وارد شد اما در این مناطق و همچنین در جاماییکا ، دومینیکن ، کوبا و برخی از نواحی غرب هندوستان تنها تعداد بسیار اندکی از درختان منگوستین یافت می شود . دپارتمانت گیاهشناسی ایالات متحده در سال 1906 دانه های گیاه را از جاوا وارد کردند . در سال 1924 میلادی ، دکتر ویلسون پاپنو اظهار داشته بود که منگوستین در مکان هایی از اکوادور رشد می کند . در سال 1939 ، چیزی در حدود 15 هزار دانه منگوستین در باغ های تحقیقاتی در مناطق گرمسیری آمریکا کاشته شد . البته احتمال رشد و باقی ماندن نهال هایی که از تخم متولد می شوند بسیار کم است . و بدین علت بسیاری از آنها در همان طول سال اول از بین رفتند .
دکتر ویکتور پاتینو در مشاهدات خود بیان داشته است که درختان منگوستین در محل زیست گاه های قدیم کاشته شده در Mariquita ، کلمبیا و دره مگدالنا رشد کرده اند و میوه منگوستین در بازارهای محلی این مناطق به فروش می رود . با وجود آزمایشها و تحقیقات اولیه در هاوایی ، درخت خوب با شرایط آنجا خو نمی گیرد و هنوز در جزایر هاوایی به ندرت یافت می شود .
در کالیفرنیا هیچ یک از تلاشهایی که برای کشت منگوستین صورت گرفت موفق نبود . در فلوریدا ما با شرایط بسیار نامساعد خاک و آب و هوا مواجه هستیم . نهالهای کمی طی یک دوره در محوطه گلخانه ها رشد می کنند . یک درخت منگوستین در یک مکان ساحلی با محافظتهای شدید و خاک مخصوص رشد کرده و میوه های معمولی می دهد با اینحال با اولین سرمای سخت زمستانی از بین می رود .
با وجود اینکه در س . . .

نوعی میوه گرمسیری، ( به انگلیسی :mangosteen )