لامبرتو چزاری (به ایتالیایی: Lamberto Cesari)(زاده ۲۳ سپتامبر ۱۹۱۰ در بولونیا-درگذشته ۱۲ مارس ۱۹۹۰ در آن آربور) ریاضیدان اهل ایتالیا بود.
Surface Area, Annals of Mathematical Studies 35, Princeton University Press 1956
Asymptotic behavior and stability problems for ordinary differential equations, Ergebnisse der Mathematik und ihrer Grenzgebiete, Springer Verlag, 1959, 1962, 1971
Optimization-Theory and Applications. Problems with ordinary differential equations, Applications of Mathematics 17, Springer Verlag 1983
Sulle funzioni a variazione limitata, Annali della Scuola Normale Superiore, Serie II, Band 5 1936, S. 299–313
Sulla risoluzione dei sistemi di equazioni lineari per approssimazioni successive, Atti Accad. Naz. Lincei
چزاری در مدرسه عالی نرمال پیزا تحت سرپرستی لئونیدا تونلی با رساله ای درباره سری های فوریه دانش آموخته شد. پس از آن در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ در نزد کاراتئودوری به کار مشغول شد و در سال ۱۹۳۵ دوباره برای یک سال به پیزا بازگشت و پس از آن به رم رفت و در مؤسسه ملی کاربردهای آنالیز در نزد ماورو پیکونه به پژوهش پرداخت. در سال ۱۹۰۸ در دانشگاه پیزا به استادیاری رسید.
چزاری از سال ۱۹۴۲ استاد دانشگاه بولونیا بود و در سال ۱۹۴۷ کرسی ریاضی فیزیک را در این دانشگاه به دست آورد. در ۱۹۴۸ به آمریکا رفت و به عنوان استاد میهمان در موسسه مطالعات پیشرفته پرینستون به کار پرداخت. وی همچنین به دانشگاههای پردیو، برکلی و دانشگاه ویسکانسین-مدیسون نیز رفت. در سال ۱۹۶۰ به استادی دانشگاه میشیگان رسید و در آنجا مقام استاد برجسته را یافت و در سال ۱۹۸۰ بازنشسته شد.
زمینه کاری چزاری عبارت بود از رویه ها و رویه های مینیمال، حلهای تناوبی دستگاه های معادلات دیفرانسیل عادی، آنالیز مختلط و نظریه اندازه. چزاری در این زمینه های بیش از ۲۵۰ مقاله علمی و سه کتاب به چاپ رساند و در دانشگاه میشیگان یک کرسی به نام او نامیده شده است. چزاری در سال ۱۹۶۰ در کنگره جهانی ریاضیدانان در کمبریج به عنوان سخنران مدعو با موضوع «کاربردهای نظریه مساحت در آنالیز» به سخنرانی پرداخت. چزاری همچنین به همراه همسرش که مترجم متون ریاضیات بود، نوشته هایی درباره تاریخ ریاضیات، برای نمونه ریاضیات در مدیترانه به چاپ رساند.
Surface Area, Annals of Mathematical Studies 35, Princeton University Press 1956
Asymptotic behavior and stability problems for ordinary differential equations, Ergebnisse der Mathematik und ihrer Grenzgebiete, Springer Verlag, 1959, 1962, 1971
Optimization-Theory and Applications. Problems with ordinary differential equations, Applications of Mathematics 17, Springer Verlag 1983
Sulle funzioni a variazione limitata, Annali della Scuola Normale Superiore, Serie II, Band 5 1936, S. 299–313
Sulla risoluzione dei sistemi di equazioni lineari per approssimazioni successive, Atti Accad. Naz. Lincei
چزاری در مدرسه عالی نرمال پیزا تحت سرپرستی لئونیدا تونلی با رساله ای درباره سری های فوریه دانش آموخته شد. پس از آن در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ در نزد کاراتئودوری به کار مشغول شد و در سال ۱۹۳۵ دوباره برای یک سال به پیزا بازگشت و پس از آن به رم رفت و در مؤسسه ملی کاربردهای آنالیز در نزد ماورو پیکونه به پژوهش پرداخت. در سال ۱۹۰۸ در دانشگاه پیزا به استادیاری رسید.
چزاری از سال ۱۹۴۲ استاد دانشگاه بولونیا بود و در سال ۱۹۴۷ کرسی ریاضی فیزیک را در این دانشگاه به دست آورد. در ۱۹۴۸ به آمریکا رفت و به عنوان استاد میهمان در موسسه مطالعات پیشرفته پرینستون به کار پرداخت. وی همچنین به دانشگاههای پردیو، برکلی و دانشگاه ویسکانسین-مدیسون نیز رفت. در سال ۱۹۶۰ به استادی دانشگاه میشیگان رسید و در آنجا مقام استاد برجسته را یافت و در سال ۱۹۸۰ بازنشسته شد.
زمینه کاری چزاری عبارت بود از رویه ها و رویه های مینیمال، حلهای تناوبی دستگاه های معادلات دیفرانسیل عادی، آنالیز مختلط و نظریه اندازه. چزاری در این زمینه های بیش از ۲۵۰ مقاله علمی و سه کتاب به چاپ رساند و در دانشگاه میشیگان یک کرسی به نام او نامیده شده است. چزاری در سال ۱۹۶۰ در کنگره جهانی ریاضیدانان در کمبریج به عنوان سخنران مدعو با موضوع «کاربردهای نظریه مساحت در آنالیز» به سخنرانی پرداخت. چزاری همچنین به همراه همسرش که مترجم متون ریاضیات بود، نوشته هایی درباره تاریخ ریاضیات، برای نمونه ریاضیات در مدیترانه به چاپ رساند.
wiki: لامبرتو چزاری