اسان

بسیط , سهل , ضوء

( آسان ) ( صفت ) ۱- امری که سخت و دشوار نباشد سهل خوار مقابل دشوار سخت صعب . ۲ - بی تعب بی رنج . ۳ - مرفه خوش .
سهل خوار

---

امری که دشوارنباشد، سهل، نقیض دشوار، به معنی آسوده هم گفته شده، آسانی: آسان بودن، ضددشواری
طسوجی از طساسیج تستراست .

( آسان ) [ په . ] (ص . ق . ) امری که سخت و دشوار نباشد، سهل . مق دشوار، سخت .

( آسان ) آسان. ( ص ، ق ) خوار. سهل. هَین. یَسیر. اَهوَن. مُیسر. میسور. مقابل دشوار، سخت ، صعب ، دشخوار، مشکل. نض :
بدان آنگهی زال اندیشه کرد
وز اندیشه آسانترش گشت درد.ندیدم جهاندار بخشنده ای
بگاه و کیان بر درخشنده ای
همی این سخن بر دل آسان نبود
جز از خامشی هیچ درمان نبود
همی داشتم تا کی آید پدید
جوادی که جودش نخواهد کلید.کنون چاره این دام را چون کنم
که آسان سر از بند بیرون کنم ؟ور این رنج آسان کنم بر دلم
از اندیشه شاه دل بگسلم.گر ایدون که با من تو پیمان کنی
نپیچی و اندیشه آسان کنی.بزد نیزه و برگرفتش ز زین
بینداخت آسان بروی زمین.برآویخت با طوس چون پیل مست
کمندی ببازو، عمودی بدست
کمربندبگرفت او را [ طوس را ] ز زین
برآورد آسان و زد بر زمین.ز دانندگان گر بپوشیم راز
شود کار آسان بما بر دراز.همی باش و دل را مکن هیچ تنگ
که آسان شود مر ترا کار جنگ.کند [ خدا ] بر تو آسان همه کار سخت
ازوئی دل افروز و پیروزبخت.اگر سعد با تاج شاهان بدی
مرا رزم و بزم وی آسان بدی.همی پیلتن را بخواهی شکست
هماناکِت آسان نیاید بدست.کشتی حسنات و ثمراتش بدرودی
دشوار تو آسان شد و آسان تو دشوار.این چنین آسان فرزند نزاده ست کسی
که نه دردی بگرفتش متواتر نه تبی.گفت ترا دشوار باشددویدن از پس من برنشین تا ترا آسان تر باشد. ( تاریخ سیستان ). هرگاه اصل به دست آید کار فرع آسان باشد. ( تاریخ بیهقی ). چون آسان گرفته آید آسان گردد. ( تاریخ بیهقی ).
غمی نیست کآن دل هراسان کند
که آن را نه خرسندی آسان کند.بهو گفت با بسته دشمن به پیش
سخن گفتن آسان بود کم و بیش.میان عالم علوی و سفلی
باستادن نه کاری هست آسان.اگر سهلست و آسان بر تو بر من

( آسان ) امری که انجام آن به راحتی ممکن باشد، بدون تلاش زیاد، به راحتی، سهل، آسوده.

/assaan/ اسام

آسان
یسیر, سهل

---

ساده