( صفت ) بنیاد تازه و نو اساس نو.
تازه بنیاد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تازه بنیاد.[ زَ / زِ ب ُن ْ ] ( اِ مرکب ) بنیاد نو. اساس تازه :
بداد جهان آفرین شاد باش
جهان را یکی تازه بنیادباش.
بداد جهان آفرین شاد باش
جهان را یکی تازه بنیادباش.
فردوسی.
پیشنهاد کاربران
نوبنیاد، تازه تأسیس
کلمات دیگر: