برابر پارسی : ( آکورد ) سازش، سازگاری، هم آهنگی
اکورد
برابر پارسی : ( آکورد ) سازش، سازگاری، هم آهنگی
دانشنامه عمومی
آکورد. آکورد (به فرانسوی: accord) به اجرای هم زمانِ چند صدا یا نُت گفته می شود. آکوردها به منظور ایجاد هماهنگی و تقویت ملودی استفاده می شوند و برای هر کدام از آنها «نقش» و درجهٔ ویژه ای در گام موسیقی در نظر گرفته می شود تا به همراه «صداهای فرعی» و «نت های زینت»، قوی ترین و همخوان ترین هارمونی ایجاد گردد. سیر تحولِ «چندصدایی» به موسیقی قرون وسطی و کلیسایی برمی گردد. در آن زمان موسیقی «یک صدایی» به «دوصدایی» و سپس صداهای بیشتری در طی قرون به آن اضافه شد و در نهایت به قواعدی رسیدند و نام آن را کنترپوان نهادند. با پیشرفت تکنیکهای کنترپوانتیک که حرکت افقی صداها را در نظر داشت، دانش هارمونی شکل گرفت که به حرکت عمودی و به تکنیک های وصل آکورد می پرداخت. آکوردها و شیوهٔ وصل آنها در پی تحول و تکامل هارمونی دچار تغییرات و تکنیکهای جدیدی در گام های دیاتونیک و کروماتیک شدند. در موسیقی قرن بیستم، کاربرد آکورد در هارمونی با تغییرات بنیادی همراه شد و مکاتب جدیدی در موسیقی مدرن به وجود آمد.
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ اول هرگام را آکورد تونیک (I)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ دوم هرگام را آکورد روتونیک (II)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ سوم هرگام را آکورد میانه (III)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ چهارم هرگام را آکورد زیر نمایان (IV)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ پنجم هرگام را آکورد نمایان (V)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ ششم هرگام را آکورد رو نمایان (VI)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ هفتم هرگام را آکورد محسوس (VII) می نامند.
به اجرای هم زمان حداقل سه نت که با هم شنیده شوند، آکورد می گویند. ساده ترین آکوردها، آکورد «سه صدایی» است که از یک نتِ پایه به عنوان «پایه آکورد» و نت دیگری به نام میانی (که نسبت به پایه فاصلهٔ سوم دارد) به عنوان «سوم آکورد» و نتی که با پایه فاصلهٔ پنجم دارد (نمایان) به عنوان «پنجم آکورد» تشکیل شده است. اگر یک فاصلهٔ سوم به بالای سومین (آخرین) نتِ آکورد «سه صدایی» اضافه شود، آکورد «چهار صدایی»، و با اضافه شدنِ فاصله های سومِ دیگر به همین ترتیب، آکورد «پنج صدایی»، آکورد «شش صدایی»و آکورد «هفت صدایی»به وجود می آید.
به عبارتی دیگر :
وضعیت و درجۀ هر آکورد را در تنالیته، «فونکسیون» یا «نقش آکورد» می نامند و با اعداد رومی مشخص می شود:
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ اول هرگام را آکورد تونیک (I)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ دوم هرگام را آکورد روتونیک (II)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ سوم هرگام را آکورد میانه (III)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ چهارم هرگام را آکورد زیر نمایان (IV)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ پنجم هرگام را آکورد نمایان (V)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ ششم هرگام را آکورد رو نمایان (VI)
آکوردهای تشکیل شده روی درجۀ هفتم هرگام را آکورد محسوس (VII) می نامند.
به اجرای هم زمان حداقل سه نت که با هم شنیده شوند، آکورد می گویند. ساده ترین آکوردها، آکورد «سه صدایی» است که از یک نتِ پایه به عنوان «پایه آکورد» و نت دیگری به نام میانی (که نسبت به پایه فاصلهٔ سوم دارد) به عنوان «سوم آکورد» و نتی که با پایه فاصلهٔ پنجم دارد (نمایان) به عنوان «پنجم آکورد» تشکیل شده است. اگر یک فاصلهٔ سوم به بالای سومین (آخرین) نتِ آکورد «سه صدایی» اضافه شود، آکورد «چهار صدایی»، و با اضافه شدنِ فاصله های سومِ دیگر به همین ترتیب، آکورد «پنج صدایی»، آکورد «شش صدایی»و آکورد «هفت صدایی»به وجود می آید.
به عبارتی دیگر :
وضعیت و درجۀ هر آکورد را در تنالیته، «فونکسیون» یا «نقش آکورد» می نامند و با اعداد رومی مشخص می شود:
wiki: آکورد
دانشنامه آزاد فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
آکورد
{chord} [موسیقی] چند صدای موسیقایی هم زمان و هماهنگ که براساس قواعد معینی اجرا شوند
{chord} [موسیقی] چند صدای موسیقایی هم زمان و هماهنگ که براساس قواعد معینی اجرا شوند
پیشنهاد کاربران
پاداشی که در ازای تولید بیشتر در زمان مقرر به کارگر تعلق بگیرد
پیشرفته
به سه نت یا صداهای بیشتری که در یک زمان به صدا در می آیند آکورد گفته می شود.
کلمات دیگر: