گوسان

گوسان (ارمنی: Գուսան) به معنی خنیاگری است که اشعاری حاوی داستان های پادشاهان و قهرمانان گذشته، همراه با آوای موسیقی می خوانده است.
در زبان پهلوی به کسانی که ترانه ملی و مردمی می خواندند و حماسه سرایی می نمودند گوسان یا کوسان می گفتند. واژه گوسان تا جایی که می دانیم در دو متن فارسی به کار رفته است. یکی از آشناترین آنها، منظومه ویس و رامین می باشد که این واژه در آن به شکل کوسان بکار رفته است.