فرشکرد. [ فْرَ / ف ِ رَ ک َ ] ( اِ ) به معنی تصفیه و تجدید است و در اصطلاح آیین زردشتی ، بعد از مبارزه خدایان با دیوان و شکست سپاه اهریمنی ، جهان پاکیزه و مطهر شود و بی شایبه کدورتی ابدالاَّباد باقی ماند و این حالت را فرشکرد گویند. ( از ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ترجمه رشیدیاسمی چ 2 ص 70 ).
فرشکرد
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
نوسازی و بازسازی جهان.
کلمات دیگر: