بوق سگ

بوق سگ از اصطلاح های بازاری می باشد و منظور از استفاده آن، تا دیر وقت کار کردن می باشد. به عنوان نمونه گفته می شود: «تا بوق سگ کار می کنم» یا «بچه که نباید تا بوق سگ بیرون از خونه باشه که» در این جمله ها بوق سگ دلالت بر مفهوم دیر وقتی و زمان طولانی از حد بیرون دارد.
بوق سگ، فارسی تودی
پاسداری از بازارها در قدیم کاری با اهمیت و درخور توجه بود. نگهبانان بازار در گذشته از ابتدای شب (دم اذان مغرب) تا هنگامه صبح (بعد از اذان صبح) موظف به نگهبانی از بازار بوده و دائم در طول بازار در حال گشت زنی بودند. اما از آنجا که بازار بسیار بزرگ و امکان بازبینی همه جای آن ممکن نبود، نگهبانان، سگ هایی درنده و گیرنده داشتند که به «سگ بازاری» موسوم بودند. این سگان غیر از مربی خود هر جنبده ای را مورد حمله قرار داده و پاچه می گرفتند. از این رو با نزدیک شدن وقت غروب و بسته شدن درب های بازار و طبیعتاً ول شدن سگ های بازاری، نگهبانان در بوقی بزرگ که از شاخ قوچ درست می شد و صدایی بلند و گسترده داشت می دمیدند که یعنی در حال باز کردن سگان و رها کردنشان در بازار هستیم. به این بوق که ۳ بار با فاصله زمانی مشخصی نواخته می شود «بوق سگ» می گفتند. افراد با شنیدن بوق سگ از بازار خارج می شدند. امروزه هرگاه فردی تا دیروقت به کار مشغول باشد یا دیر به خانه برگردد می گویند تا بوق سگ کار کرده یا خارج از خانه بوده است.