کلمه جو
صفحه اصلی

زاویه مرکزی

فرهنگ فارسی

هر زاویه که راسش مرکز دایره و دو ضلع آن دو شعاع دایره باشد زاویه مرکزی آن دایره است

لغت نامه دهخدا

زاویه مرکزی. [ ی َ /ی ِ ی ِ م َ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هر زاویه ای که رأسش مرکز دائره و دو ضلع آن دو شعاع دائره باشد زاویه مرکزی آن دایره است. ( هندسه مسطحه رهنما ).

دانشنامه عمومی

زاویه مرکزی (هندسه). زاویه مرکزی، زاویه ای است که راسش بر روی مرکز دایره جای دارد و هر ضلعش، شعاعی از دایره است. بدست آمده است که اندازهٔ زاویهٔ مرکزی برابر است با اندازهٔ کمانی از دایره ای به شعاع ۱ که در بر گرفته است.
زاویهٔ محاطی
در یک کُره یا بیضی گون، زاویهٔ مرکزی را با توجه به دایرهٔ بزرگ مشخص می کنیم. مختصات معمولی که برای یک نقطه روی یک کره یا بیضی گون در نظر گرفته می شود، همان عرض جغرافیایی مزدوج با نماد ("Lat") یا ϕ {\displaystyle \phi \,\!}   و طول جغرافیایی مزدوج با نماد ("Long") یا λ {\displaystyle \lambda \,\!}   است. و در حقیقت نقطهٔ σ ^ {\displaystyle {\widehat {\sigma }}\,\!}   نسبت به دایرهٔ بزرگ سنجیده می شود.

پیشنهاد کاربران

میان کُنج، کنج میانه ، گوشه میانه، میان گوشه


کلمات دیگر: