الفرد نوبل

آلفرد نوبل. آلفرد برنهارد نوبل (به سوئدی: Alfred Bernhard Nobel)(زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ در استکهلم، سوئد – درگذشتهٔ ۱۰ دسامبر ۱۸۹۶ در سانرمو، ایتالیا) شیمی دان، مهندس، مبتکر و اسلحه ساز سوئدی است که به عنوان مخترع دینامیت شناخته می شود. او از سال ۱۸۹۴ تا روز مرگش صاحب اسلحه سازی بزرگ بوفورس بود و در تغییر آن از یک کارخانه ذوب آهن به یک توپخانه سازی مدرن و یک کارخانه تولید مواد شیمیایی نقشی اساسی داشت. وی در آخرین وصیت نامه خود سرمایه حیرت انگیزش را برای تأمین هزینه های جایزهٔ نوبل اختصاص داد. عنصر شیمیایی نوبلیم به احترام او نام گذاری شده است.
جایزه نوبل
نوبل، نوهٔ یکی از دانشمندان قرن هفدهم میلادی، اولاس رودبک (۱۶۳۰–۱۷۰۸)، فرزند سوم امانوئل نوبل (۱۸۰۱–۱۸۷۲) و آندریته آلسل (۱۸۰۵–۱۸۸۹) بود.
او که متولد استکهلم بود، همراه با خانواده اش در سال ۱۸۴۲ به سن پترزبورگ مهاجرت کرد. در آن جا پدرش (که اولین تخته چندلایی را اختراع کرده بود) یک کارخانه تسلیحات سازی ایجاد کرده بود و مین های آبی می ساخت.
آلفرد، در آن شهر، زیر نظر نیکلای نیکلایویچ زینین، به مطالعه شیمی پرداخت. در سال ۱۸۵۹، کارخانهٔ خانوادگی آن ها به عهده پسر دوم، لودویگ نوبل (۱۸۳۱–۱۸۸۸) گذاشته شد که آن را وسعت قابل ملاحظه ای بخشید. این شرکت خانوادگی، بعد از مدتی، ورشکسته شد و آلفرد، به همراه خانواده اش به آمریکا رفت. وی، تمام وقت خود را به تحقیق دربارهٔ مواد منفجره، مخصوصاً ایمن سازی و استفاده بهتر از نیتروگلیسیرین پرداخت. این ماده (نیتروگلیسیرین) در سال ۱۸۴۷ توسط آسکانیو سوبررو، یکی از دانشجویان تئوفیل- ژول پلوز در دانشگاه تورین کشف شده بود.

آلفرد نوبل. آلفرد نوبل( ۱۸۳۳– ۱۸۹۶) شیمی دان، مهندس، مبتکر و اسلحه ساز سوئدی .
• «آرزوی دیرین آلفرد نوبل که آزادی در سطح جهان بود و دنیایی خالی از جنگ، هنوز برآورده نشده و جامهٔ عمل بر خود نپوشانده، اما امید به این که سرانجام چنین خواهد شد، رشد زیادی داشته و خیلی ها هم در عرصهٔ جهانی برای عملی کردن آرزوی او دست به کنشگری گسترده زده اند. جایزهٔ صلح نوبل هنوز هم نیروی معنوی و حرکت به پیش برای همین امید می آفریند. در بیش از صد کشور، این جایزه تأییدی است بر ارزش تلاش کسانی که در راه صلح، کنش های صلح جویانه، عدالت گستری، حقوق انسانی و آزادی در کارند. این جایزه از سوی دیگر شاهد این مدعا است که سرانجام خشونت و جنگ به پایان می رسند که بار کج به مقصد نمی رسد. خشونت و جنگ برآمدی مگر خرابی و یأس ندارد.» -> توکل کرمان