الفرد یعقوب زاده

آلفرد یعقوب زاده. آلفرد یعقوب زاده (زادهٔ ۱۳۳۷ خورشیدی) عکاس اهل ایران و فرانسه است.
«زندگی نامه: آلفرد یعقوب زاده». همشهری آنلاین. ۶ آذر ۱۳۹۰. دریافت شده در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱.
یعقوب زاده در سال ۱۳۳۷ در یک خانوادهٔ فرهنگی از پدری ارمنی و مادری آشوری در تهران متولد شد و با وقایع انقلاب ایران در سال ۵۷ تحصیل در رشتهٔ طراحی داخلی را رها کرد و وارد دنیای عکاسی شد.
با شکل گیری انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ وی تحصیل در رشته طراحی داخلی را رها کرد و وارد دنیای عکاسی شد. با شروع جنگ ایران و عراق به جبهه رفت و به عکاسی پرداخت. وی در گفتگویی با روزنامه شرق عکاسی خود را مدیون انقلاب دانسته است.
با پیروزی انقلاب و شروع جنگ ایران و عراق به جبهه ها رفت و ۳ سال در گروه جنگ های نامنظم دکتر چمران حضور داشت و برای رسانه های داخلی و خارجی عکاسی کرد. عکاسی جنگ ایران و عراق و همکاری با خبرگزاری آسوشیتد پرس، گاما، آژانس عکس سیگما، سیپاپرس و عکاس اختصاصی مجله نیوز ویک از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ میلادی در لبنان از جمله فعالیت های اولیهٔ وی در عکاسی است.

آلفرد یعقوب زاده. آلفرد یعقوب زاده (۱۳۳۷) عکّاس ایرانی.
• «من همیشه به مسائل زنان حساس بوده ام و دوست دارم صدایشان را به دنیا برسانم... دوست دارم وظیفه خبرنگاری ام را انجام دهم و مشکلاتشان را منعکس کنم.»• «... نقطه ضعف داعش این است که به باور آنها، اگر هریک از افراد عضو داعش از سوی زنان کشته شود، به جهنم می رود.»• «یادمان نرود این تراژدی ممکن است برای همه ما پیش بیاید و بلایی که بر سر این انسان ها آمده، از ما خیلی دور نیست.»• «وظیفه من انعکاس واقعیت هاست. اگر مجروحی در مقابلم باشد و هیچ کس برای کمک به او در محل حضور نداشته باشد، قطعاً دوربینم را کنار می گذارم و به او کمک می کنم اما وقتی افراد دیگری برای امدادرسانی باشند، وظیفه من کمک نیست، بلکه باید واقعیت ها را منتقل کنم.»• «من عکاسی ام را با انقلاب شروع کردم. انقلاب یعنی تغییر و دقیقاً مثل زندگی انسان ها از بچگی تا پیری است و به همین دلیل این موضوع برایم جالب است. من عکاسی ام را مدیون انقلاب ایران هستم اما کارهای من فقط به جنگ و انقلاب ختم نمی شوند. من از مد، ورزش و زندگی مردم معمولی هم عکاسی می کنم.»• «عکاسی خبری همیشه برای انسان ها و مطبوعات مهم است. خبرهای یک کشور فقط مربوط به جنگ و بحران نمی شود، بلکه مسائل اقتصادی و امنیتی هم مطرح می شود. با این حال، می توان تلویزیون و اینترنت را سریع تر و ارزان تر استفاده کرد اما کمتر برای مطبوعات چاپی پول می دهند و خرید نشریات مکتوب کمتر شده است.»