قیدی است محدود کننده ی آزادی که مطابق ترتیبات قانونی و برای امکان دسترسی به متهم، درباره وی اعمال می شود. اخذ تامین، اولین اقدام رسمی است که پس از بازجویی از جانب مقام قضایی صورت می گیرد. مطابق ماده 132 قانون آئین دادرسی کیفری، به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی در مواد لزوم و جلوگیری از فرار یا پنهان شدن و ا تبانی با دیگری، قاضی مکلف است از تفهیم اتهام بدوی یکی از قرارهای تامین کیفری را صادر نماید.
اخذ تامین از متهم، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از یک سو اصل برائت ایجاد می کند تا تعیین تکلیف قطعی اتهام وارده به شهروندان هیچ گونه محدودیتی نسبت به اموال یا آزادی آنان وارد نشود، از سوی دیگر ضرورت تحقیق، ممانعت از فرار و تبانی و به ویژه جلوگیری از تضییع حقوق بزه دیگران و قربانیان جرم و . . . نیازمند این است که در اره ای از موارد، قبل از اعلام نظر قطعی، آزادی متهم سلب یا محدودیت ها و تعهداتی برای او یا سایر افراد فراهم شود.
در اصطلاح حقوق ، تامین خواسته یکی از تدابیر احتیاطی است که به وسیله آن خواهان عین خواسته یا معادل آن را از اموال خوانده تا پایان دادرسی به حیطه توقیف در آورده از نقل و انتقال آن جلوگیری می کند تا مطلب خود را وصول نماید.
اخذ تامین از متهم، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از یک سو اصل برائت ایجاد می کند تا تعیین تکلیف قطعی اتهام وارده به شهروندان هیچ گونه محدودیتی نسبت به اموال یا آزادی آنان وارد نشود، از سوی دیگر ضرورت تحقیق، ممانعت از فرار و تبانی و به ویژه جلوگیری از تضییع حقوق بزه دیگران و قربانیان جرم و . . . نیازمند این است که در اره ای از موارد، قبل از اعلام نظر قطعی، آزادی متهم سلب یا محدودیت ها و تعهداتی برای او یا سایر افراد فراهم شود.
در اصطلاح حقوق ، تامین خواسته یکی از تدابیر احتیاطی است که به وسیله آن خواهان عین خواسته یا معادل آن را از اموال خوانده تا پایان دادرسی به حیطه توقیف در آورده از نقل و انتقال آن جلوگیری می کند تا مطلب خود را وصول نماید.