الیوت اسمیت

استیون پاول «الیوت» اسمیت (به انگلیسی: Steven Paul "Elliott" Smith) (۶ اوت ۱۹۶۹ — ۲۱ اکتبر ۲۰۰۳) خواننده و آهنگ ساز آمریکایی بود. اسمیت در اوماها، نبراسکا به دنیا آمد و در تگزاس بزرگ شد و قسمت زیادی از عمرش را در پورتلند جایی که برای اولین بار محبوبیت را کسب نمود، گذرانید. ساز موسیقی اصلی او گیتار بود و مهارت بالایی در پیانو، کلارینت، گیتار باس، درامز و هارمونیکا داشت. اسمیت صدایی بسیار ممتاز و مشخص داشت که سبک آواز او با «آهسته خواندن (نجوا کردن)» و استفاده از تکنیک های مولتی ترک برای ساختن لایه های مختلف موسیقی، بافت ها و هارمونی ها شناخته می شد.
نانگنت، بنجامین (2004). الیوت اسمیت و نیستی بزرگ. انتشارات داکاپو. ISBN 0-306-81393-9.
«زمانی که برای سوختن سیگار صرف می شود: صحنه هایی از هنر و کارهای الیوت اسمیت». شات، اس. آر. ۲۰۰۲. دریافت شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۰.
بعد از چندین سال اجرای آهنگ های راک در گروه هیت مایزر او کارهای تنهایی خود را در سال ۱۹۹۴ آغاز کرد و برچسپ های موسیقی مستقل خود را با نام های کاویتی سرچ و کیل راک استارز آماده ساخت. در سال ۱۹۹۷ قراردادی را با دریم ورکز ریکاردز به امضاء رسانید که توسط آن توانست دو آلبوم را عرضه کند. اسمیت برجستگی کاری بسیار زیادی را توسط ترانه «میس میزری» موسیقی متن فیلم گود ویل هانتینگ که برای جایزه اسکار برای «بهترین آهنگ ابتکاری» نیز نامزد شده بود در سال ۱۹۹۸ به دست آورد.
اسمیت از افسردگی، الکلیسم و اعتیاد به داروهای مخدر رنج می برد که بیشتر در آهنگ هایش نیز این مشکلات آشکار بود. در سن ۳۴ سالگی، او در لس آنجلس، کالیفرنیا با دو زخم ناشی از چاقو روی سینه اش جان سپرد. کالبد شکافی نیز برای نشان دادن اینکه آیا این یک خودکشی بوده یا خیر بی نتیجه بود. اسمیت در زمان مرگش روی ششمین آلبوم استودیویی خود، از یک زیرزمین روی تپه، که پس از مرگش منتشر شد کار می کرد.
استیون پاول اسمیت در بیمارستان کلارکسون واقع در اوماها، نبراسکا به دنیا آمد. مادرش بونی ولچ معلم موسیقی در یک مدرسه ابتدایی و پدرش گری اسمیت در همان زمان در دانشگاه نبراسکا مشغول به تحصیل در بخش پزشکی بود. والدین او تقریباً یک سال بعد از هم جدا شدند و اسمیت همراه با مادرش به دانکن ویل در تگزاس نقل مکان نمود. بعدها اسمیت یک خالکوبی از نقشه تگزاس را روی بازویش نقاشی کرد و گفت: «من این را به خاطر دوست داشتن تگزاس نقاشی نکردم، تقریباً برعکس است. اما من این را فراموش نخواهم کرد، اگرچه من فریفته آن شده ام چون اصلاً اینجا را دوست ندارم.»

استیون پاول الیوت اسمیت (به انگلیسی: Steven Paul "Elliott" Smith) (۶ اوت ۱۹۶۹ — ۲۱ اکتبر ۲۰۰۳) خواننده و آهنگ ساز آمریکایی بود.
• فکر می کنم موسیقی سرانجام مرا شکست خواهد داد، ... اما من آماده ام.در استرینج پارالل (۱۹۹۸)• توصیه اش نمی کنم... اما می کشم.در ویدئوی http://youtube.com/watch?v=nJN1wdDUpDg• نمیخوام ترانه های غمگین بنویسم و احتمالا خودم هم ترانه های خوش را دوست دارم بنویسمدر -> اسپانجی مانکی شماره ۳
• اینم ترانه ای که در حال دیدن زینا، شاهدخت جنگجو با صدای خاموش، ساختم. این واقعیته. در واقع به طور سری عاشق زینا شده ام! البته برای خودم هم یک راز بود. نمی خواستم قبولش کنم. او خیلی خیلی باحال و تهاجمیه. البته نعره خوبی هم داره... او گلادیاتورهای احمق را تو تله می ندازه و می کشه. تله رو رها کن! او تله را رها می کنه و همه رو می گیره... همه می خوان او باشند اگه می تونستند، اما متاسفانه همه همراهش هستند. البته این مجموعه را با صدای خاموش بسیار بهتره، راست میگم! آهنگ هم چیزی برای گفتن در مورد زینا نداره... اما... تقریبا نیم بطری جیمسون را هم نوشیده بودم، اگر این می تونه قابل فهم باشه!پیش از نوشتن ترانه «در زندان» (به انگلیسی: ) در کنسرتی در ۱۹۹۶. http://www.archive.org/details/esmith2006-09-25..flacf -> Between the Bars
• ترانه هایی هستند که میلیون ها نسخه به فروش می روند، که واقعا معلوم نیست آیا کسی دوست داشت بدونه کی اون ها را می ساخته، می دونی؟!