هریت تابمن

هریت تابمَن (به انگلیسی: Harriet Tubman) (زادهٔ ۱۸۲۲ - درگذشته ۱۹۱۳) مبارز علیه برده داری و یکی از موفق ترین رهبران سازمان «راه آهن سری» بود. سازمان راه آهن سری به بردگان سیاه پوست کمک می کرد تا به ایالت های شمالی که در آن برده داری منسوخ شده بود فرار کنند.
جان تابمن (ا. ۱۸۴۴–۱۸۵۱)
نلسون دیویس (ا. ۱۸۶۹–۱۸۸۸)
وی یک فعال سیاسی و اجتماعی بود و طی دوران فعالیت اش حدود ۱۳ مأموریت برای نجات حدود هفتاد برده، خانواده و دوستان انجام داد و با استفاده از شبکه فعالان ضد تروریستی و خانه های امن که به عنوان راه آهن زیرزمینی شناخته می شد، به کار خود ادامه داد. در طول جنگ داخلی، او به عنوان یک خلبان مسلح برای ارتش ایالات متحده خدمت کرده است. در سالهای بعد، تابمَن فعال در مبارزه برای حق رای زنان بود.
هریت تابمَن در ایالت مریلند در یک خانواده برده به دنیا آمد در سنین کودکی به کار بردگی گمارده شد. در سن ۲۴ سالگی با یک مرد سیاه پوست آزاد ازدواج کرد. در سن ۲۹ سالگی از محل سکونت خود به ایالت فیلادلفیا گریخت. پس از مدتی برای نجات خانواده خود به زادگاهش بازگشت.
وی در سفرهای مکرر خود به بیش از ۳۰۰ برده کمک کرد تا به ایالت های شمالی فرار کنند. بطوریکه برای دستگیری او جایزه تعیین شد. پس از شروع جنگ داخلی آمریکا در سال ۱۸۶۱، هریت ابتدا به عنوان پرستار و آشپز و سپس به عنوان دیدبان و پیش آهنگ مسلح در ارتش متحد شمال خدمت کرد. پس از مدتی به عنوان اولین زن، فرماندهی یک عملیات نظامی را برعهده گرفت که منجر به آزادی ۷۰۰ برده گردید.وی پس از جنگ به نگهداری از خانواده خود پرداخت و همچنین در جنبش مبارزه برای حقوق زنان شرکت جست.