بلند آستان که آستانی به بلندی عرش دارد
عرش جناب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عرش جناب. [ ع َ ج َ ] ( ص مرکب ) بلندآستان. که آستانی به بلندی عرش دارد. عنوانی که پس از نام صاحب مقامی آرند توقیر و بزرگداشت او را :
تخت زین پایه گشت عرش جناب.
تخت زین پایه گشت عرش جناب.
طالب کلیم ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: