( صفت ) تحمل جدایی کردن هجران کشیدن .
فراق کشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فراق کشیدن. [ ف ِ / ف َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) تحمل جدایی کردن. هجران کشیدن :
غم زمانه خورم یا فراق یارکشم
به طاقتی که ندارم ، کدام بار کشم.
غم زمانه خورم یا فراق یارکشم
به طاقتی که ندارم ، کدام بار کشم.
سعدی.
رجوع به فراق شود.کلمات دیگر: