( مصدر ) غزل گفتن .
غزل پرداختن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غزل پرداختن. [ غ َ زَ پ َ ت َ ] ( مص مرکب ) غزل سراییدن. غزل گفتن. غزل بافتن :
غزل پردازم اینک از دو بیت خود دو مصرع را
کنم مطلع که حسن آفتاب از فرقدان بینی.
غزل پردازم اینک از دو بیت خود دو مصرع را
کنم مطلع که حسن آفتاب از فرقدان بینی.
عرفی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: