در آمدن در بلاد و رفتن وارد شدن بشهری و از آنجا گذشتن بی کج کردن راه غیب کردن خطبه
غس
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غس. [ غ َ ] ( ع اِ صوت ) آوازی که با آن گربه را میرانند. ( قطر المحیط ) .
غس. [ غ ُس س ] ( ع ص ) مرد سست و ناکس. ( واحد و جمع در وی یکسان است ).( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الضعیف و اللئیم من الرجال. ( قطر المحیط ). || بخیل. ( تاج العروس ).
غس. [ غ َس س ] ( ع مص ) درآمدن در بلاد و رفتن. ( منتهی الارب ). وارد شدن به شهری و از آنجا گذشتن بی کج کردن راه : غس فی البلاد؛ دخل فیها و مضی قُدماً.( اقرب الموارد ). || عیب کردن خطبه. ( منتهی الارب ). عیب کردن خطبه خطیب را. ( از اقرب الموارد ). || غوطه دادن کسی را در آب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || زجر کردن گربه رابه کلمه غَس . ( منتهی الارب ). راندن گربه با کلمه غس. || انا اَغَس و اءُسقی ̍؛ یعنی طعام و شراب خورانیده شدم. ( منتهی الارب ). انا اُغس و أسقی ؛ ای اطعم. ( اقرب الموارد ). || غَس َّ البعیر ( مجهولاً )؛ شتر بیماری غساس گرفت. و نعت آن مغسوس است. ( از اقرب الموارد ).
غس. [ غ ُس س ] ( ع ص ) مرد سست و ناکس. ( واحد و جمع در وی یکسان است ).( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الضعیف و اللئیم من الرجال. ( قطر المحیط ). || بخیل. ( تاج العروس ).
غس. [ غ َس س ] ( ع مص ) درآمدن در بلاد و رفتن. ( منتهی الارب ). وارد شدن به شهری و از آنجا گذشتن بی کج کردن راه : غس فی البلاد؛ دخل فیها و مضی قُدماً.( اقرب الموارد ). || عیب کردن خطبه. ( منتهی الارب ). عیب کردن خطبه خطیب را. ( از اقرب الموارد ). || غوطه دادن کسی را در آب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || زجر کردن گربه رابه کلمه غَس . ( منتهی الارب ). راندن گربه با کلمه غس. || انا اَغَس و اءُسقی ̍؛ یعنی طعام و شراب خورانیده شدم. ( منتهی الارب ). انا اُغس و أسقی ؛ ای اطعم. ( اقرب الموارد ). || غَس َّ البعیر ( مجهولاً )؛ شتر بیماری غساس گرفت. و نعت آن مغسوس است. ( از اقرب الموارد ).
غس . [ غ َ ] (ع اِ صوت ) آوازی که با آن گربه را میرانند. (قطر المحیط) .
غس . [ غ َس س ] (ع مص ) درآمدن در بلاد و رفتن . (منتهی الارب ). وارد شدن به شهری و از آنجا گذشتن بی کج کردن راه : غس فی البلاد؛ دخل فیها و مضی قُدماً.(اقرب الموارد). || عیب کردن خطبه . (منتهی الارب ). عیب کردن خطبه ٔ خطیب را. (از اقرب الموارد). || غوطه دادن کسی را در آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || زجر کردن گربه رابه کلمه ٔ غَس . (منتهی الارب ). راندن گربه با کلمه ٔ غس . || انا اَغَس ﱡ و اءُسقی ̍؛ یعنی طعام و شراب خورانیده شدم . (منتهی الارب ). انا اُغس ّ و أسقی ؛ ای اطعم . (اقرب الموارد). || غَس َّ البعیر (مجهولاً)؛ شتر بیماری غساس گرفت . و نعت آن مغسوس است . (از اقرب الموارد).
غس . [ غ ُس س ] (ع ص ) مرد سست و ناکس . (واحد و جمع در وی یکسان است ).(منتهی الارب ) (آنندراج ). الضعیف و اللئیم من الرجال . (قطر المحیط). || بخیل . (تاج العروس ).
کلمات دیگر: