( طعنه آوردن ) طعنه زدن . نکوهش کردن .
طعنه اوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( طعنه آوردن ) طعنه آوردن. [ طَ ن َ / ن ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) طعنه زدن. نکوهش کردن :
میار طعنه در آن کش سموم بادیه سوخت
که آن سفر ز عذاب سقر فزون آمد.
میار طعنه در آن کش سموم بادیه سوخت
که آن سفر ز عذاب سقر فزون آمد.
خاقانی.
کلمات دیگر: