عراقیب. [ ع َ ] ( ع اِ ) بینی های کوه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )، ج ِ عُرقوب. خیاشم الجبال. مرکب. || راههای تنگ و دشوار گذار در پشت کوه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || کارهای سترگ و دشوار. || کارهای درهم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پاشنه پشت نعلین باشد و منه قول النبی ( ص ): ویل للعراقیب من النار. ( از معجم البلدان ).
عراقیب. [ ع َ ] ( اِخ ) معدنی است و دهی است بزرگ نزدیک حمای ضربه مرضباب را. ( از معجم البلدان ).
عراقیب. [ ع َ ] ( اِخ ) معدنی است و دهی است بزرگ نزدیک حمای ضربه مرضباب را. ( از معجم البلدان ).