کلمه جو
صفحه اصلی

عراکه

لغت نامه دهخدا

عراکة. [ ع ُ ک َ ] (ع اِ) شیر که پیش فیقه ٔ نخستین دوشند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).


( عراکة ) عراکة. [ ع ُ ک َ ] ( ع اِ ) شیر که پیش فیقه نخستین دوشند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).


کلمات دیگر: