کلمه جو
صفحه اصلی

فرحجه

لغت نامه دهخدا

( فرحجة ) فرحجة. [ ف َ ح َ ج َ ] ( ع مص ) دوری گذاشتن میان هر دو پای خود در رفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرحجة. [ ف َ ح َ ج َ ] (ع مص ) دوری گذاشتن میان هر دو پای خود در رفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).



کلمات دیگر: