توپ ضد هوایی یکی از انواع ادوات توپخانه ای است که برای دفاع در مقابل هواگردها و اهداف پرنده طراحی و ساخته شده است. تفاوت اصلی توپ های ضدهوایی با دیگر انواع توپ در این است که توپ های ضدهوایی به شیوه ای نصب شده اند که بتوانند به سوی آسمان شلیک کنند و ابزاری برای هدف گیری و شلیک سریع به سوی اهداف پرسرعت دارند. این توپ ها معمولاً نواخت تیر بالایی دارند و گاهی با دو یا چند لوله ساخته می شوند تا بتوانند در کوتاهترین زمان بیشترین حجم آتش را به سوی دشمن شلیک کنند. مهمات توپ های ضدهوایی هم معمولاً با فیوزهایی که گلوله را در ارتفاع خاصی منفجر می کند یا فیوزهای مجاورتی که گلوله را در نزدیکی هدف منفجر می کند، ساخته می شوند.
Encyclopædia Britannica Online, s. v. "antiaircraft gun", accessed December 10, 2013, http://www.britannica.com/EBchecked/topic/27721/antiaircraft-gun.
تکامل سلاح های ضدهوایی از حدود سال ۱۹۱۰ آغاز شد یعنی درست زمانی که هواپیماها به سلاحی مؤثر بدل شدند. در جنگ جهانی اول از توپ های صحرایی با کالیبر حداکثر ۹۰ میلی متری به عنوان سلاح ضدهوایی استفاده می شد. برای این منظور شیوه نصب این توپ ها به گونه ای تغییر می کرد که قابلیت شلیک در حالت عمودی را داشته باشند، هرچند هنوز روش های هدف گیری مناسبی برای این توپ ها ابداع نشده بود.
در فاصله بین دو جنگ جهانی پیشرفت قابل توجهی در زمینه ساخت مسافت یاب ها، جستجوگرهای نوری، فیوزهای زمانی و مکانیسم های گلوله رسانی صورت گرفت و این به ادوات توپخانه ای کمک کرد تا به شکل موثرتری با اهداف متحرک سریع درگیر شوند.
در جنگ جهانی دوم توپ های ضدهوایی اتوماتیک وارد صحنه جنگ شدند. رادارهایی برای رهگیری اهداف پرنده ساخته شدند و فیوزهای مجاورتی با استفاده از امواج رادیویی بسیار کوتاه مهمات توپ ها را در نزدیکی هدف منفجر می کردند.
Encyclopædia Britannica Online, s. v. "antiaircraft gun", accessed December 10, 2013, http://www.britannica.com/EBchecked/topic/27721/antiaircraft-gun.
تکامل سلاح های ضدهوایی از حدود سال ۱۹۱۰ آغاز شد یعنی درست زمانی که هواپیماها به سلاحی مؤثر بدل شدند. در جنگ جهانی اول از توپ های صحرایی با کالیبر حداکثر ۹۰ میلی متری به عنوان سلاح ضدهوایی استفاده می شد. برای این منظور شیوه نصب این توپ ها به گونه ای تغییر می کرد که قابلیت شلیک در حالت عمودی را داشته باشند، هرچند هنوز روش های هدف گیری مناسبی برای این توپ ها ابداع نشده بود.
در فاصله بین دو جنگ جهانی پیشرفت قابل توجهی در زمینه ساخت مسافت یاب ها، جستجوگرهای نوری، فیوزهای زمانی و مکانیسم های گلوله رسانی صورت گرفت و این به ادوات توپخانه ای کمک کرد تا به شکل موثرتری با اهداف متحرک سریع درگیر شوند.
در جنگ جهانی دوم توپ های ضدهوایی اتوماتیک وارد صحنه جنگ شدند. رادارهایی برای رهگیری اهداف پرنده ساخته شدند و فیوزهای مجاورتی با استفاده از امواج رادیویی بسیار کوتاه مهمات توپ ها را در نزدیکی هدف منفجر می کردند.
wiki: توپ ضدهوایی
توپ ضد هوایی یکی از انواع ادوات توپخانه ای است که برای دفاع در مقابل هواگردها و اهداف پرنده طراحی و ساخته شده است. تفاوت اصلی توپ های ضدهوایی با دیگر انواع توپ در این است که توپ های ضدهوایی به شیوه ای نصب شده اند که بتوانند به سوی آسمان شلیک کنند و ابزاری برای هدف گیری و شلیک سریع به سوی اهداف پرسرعت دارند. این توپ ها معمولاً نواخت تیر بالایی دارند و گاهی با دو یا چند لوله ساخته می شوند تا بتوانند در کوتاهترین زمان بیشترین حجم آتش را به سوی دشمن شلیک کنند. مهمات توپ های ضدهوایی هم معمولا با فیوزهایی که گلوله را در ارتفاع خاصی منفجر می کند یا فیوزهای مجاورتی که گلوله را در نزدیکی هدف منفجر می کند، ساخته می شوند.
wiki: توپ ضدهوایی