خوم

خوم khom, خم ، خمره بزگ که در گذشته در آن غلات انبار می کردند ویک سوراخ بزرگ دهانه در بالا داشت که از آنج خم را پر می کردند و به درب بزرگ بسته می شد ، یک سوراخ کوچک پایین بر بدنه داشت که از آن غله برداشت می کردند ودهانه ان به تکه چوب ولته ای می بستند تا غله بر زمین نریزد
خوم khoom , در گویش شهربابکی با این تلفظ به معنی پوست گاو وچرم گاو است ، خوم لوک بار خره از اینجاست