زبان عیلامی

ایلامی زبان منقرض شده ایلامیان باستان است. این زبان در ایران دوره هخامنشی جایگاه ممتازی داشت. آخرین اثر مکتوب زبان ایلامی به سال های حکومت اسکندر مقدونی بر ایران برمیگردد. زبان ایلامی در سال ۱۸۹۰ رمزگشایی شد. در این سال وایس باخ (F.H. Weissbach) نخستین دستور زبان آن را ارائه داد.زبان ایلامی از زبان های پیوندی بوده است.زبان عیلامی در جنوب و جنوب غرب ایران در استان های ایلام، لرستان، همدان، اصفهان، اراک، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان و بوشهر و فارس فعلی از هزاره سوم( شاید قبل تر) تا نیمه دوم هزاره اول قبل از میلاد( جدیدترین قرن چهارم پ م)رایج بوده است. طبق گزارش های اسطخری در قرن دهم میلادی ، خوزستان به زبان های لری و خوزی حرف می زدند که خوزی احتمالا یک گویش از عیلامی بوده است.
زبان خوزی
خط ایلامی
ایلامیان
شاهان ایلام
تاریخ سیاسی ایلام
پادشاهی اَوان
شیلهه
اپرتی
دودمان نمایندگان بزرگ در ایلام
تاریخ زبان ایلامی به چهار دوره بخش می شود:
ایلامی باستان (۱۵۰۰ – ۲۶۰۰ پ.م.)
ایلامی میانه (۱۰۰۰ – ۱۵۰۰ پ.م.)