کنایه از باریکی سخن موی شکافی در سخن
زبان موی کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زبان موی کردن. [ زَ ک َ دَ ] ( مص مرکب )کنایت از باریکی سخن. موی شکافی در سخن :
چاکر بثنا زبان کند موی
تا موی به امتحان شکافد.
چاکر بثنا زبان کند موی
تا موی به امتحان شکافد.
خاقانی.
کلمات دیگر: