رانده و مانده

کنایه از شخص بد بخت وامانده

رانده و مانده. [ دَ / دِ وُ دَ / دِ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) کنایه از شخص بدبخت وامانده.
- امثال :
- رانده و مانده هفتاد و دو ملت ؛ از همه جا رانده ومانده. ( یادداشت مؤلف ).
از اینجا رانده از آنجا مانده .