ساقی که پیاله با احتیاط به مستان بدهد
ساقی کم کاسه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساقی کم کاسه. [ ی ِ ک َ س َ / س ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ساقی که پیاله با احتیاط به مستان بدهد. ( بهارعجم ) ( آنندراج ) :
ساقی کم کاسه می در جام کمتر میکند
هر قدر گویم به او ( ( صاحب سلامت بیشتر! ) ).
ساقی کم کاسه می در جام کمتر میکند
هر قدر گویم به او ( ( صاحب سلامت بیشتر! ) ).
میرمعز فطرت ( از بهار عجم و آنندراج ).
کلمات دیگر: