شعله کشیدن زبانه کشیدن
زبانه برکشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زبانه برکشیدن. [ زَ ن َ / ن ِ ب َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) شعله کشیدن. زبانه کشیدن. اشتعال :
ز هر سو زبانه همی برکشید
کسی خود و اسب سیاوش ندید
یکی دشت با دیدگان پر ز خون
که او تا کی آیدز آتش برون.
ز هر سو زبانه همی برکشید
کسی خود و اسب سیاوش ندید
یکی دشت با دیدگان پر ز خون
که او تا کی آیدز آتش برون.
فردوسی.
کلمات دیگر: