بد گویی کردن عیب گرفتن در زبان گرفتن
زبان درنهادن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زبان درنهادن. [ زَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) بدگویی کردن. عیب گرفتن. بر زبان گرفتن. بزبان گرفتن. در زبان گرفتن :
زبان در نهندش بایذا چو تیغ
که بدبخت زر دارد از خود دریغ.
زبان در نهندش بایذا چو تیغ
که بدبخت زر دارد از خود دریغ.
سعدی ( بوستان ).
کلمات دیگر: