لقب ابوالفتح موسی بن ملک العادل ابوبکر بن ایوب این لقب در تاریخ ۶۲۵ ه. بر روی اسطرلاب سوریا منقوش گردیده است .
شاه أرمن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شاه أرمن. [ هَِ ءَ م َ ] ( اِخ ) نام افراد سلسله ای که در ارمنستان فرمانروایی داشتند و بدست ایوبیان منقرض گردیدند. لین پول در طبقات سلاطین اسلام و نیز تاریخ کرد آورده است : هنگامی که شکمان [ سقمان ] که اورا بمناسبت نام مخدومش قطب الدین اسماعیل حکمران سلجوقی مرند آذربایجان قطبی میخواندند در سال 493 هَ. ق. 1100 م. شهر خلاط را در ارمنیه از بنی مروان گرفت وبساط آنها را برچید فرزندان و ممالیک ایشان مدت یک قرن در این ناحیه حکومت میکردند تا آنکه ایوبیان در سال 604 هَ. ق. 1207 م. ایشان را از میان برداشتند.( طبقات سلاطین اسلام ص 152 ) ( تاریخ کرد ص 192 ). و مقصود از ارمن منطقه خلاط و اعمال آن باشد که آن را به ارمینیه کبری نیز خوانند و شاه ارمن لقبی بوده است کسی را که بر این منطقه حکومت میکرده است. چنانکه ابوشامه در کتاب «الروضتین » گوید: که نورالدین پس از جنگ دمیاط در سال 565 هَ. ق. عماد را به خلاط و حاکم آن فرستاد و در آن هنگام ظهیرالدین سکمان معروف به شاه ارمن آنجا حاکم بود. ( از الالقاب الاسلامیة ص 352 ).
شاه ارمن. [ هَِ اَ م َ ] ( اِخ ) لقب ابوالفتح موسی بن ملک العادل ابوبکربن ایوب. این لقب در تاریخ 625 هَ.ق. بر روی اسطرلاب سوریا منقوش گردیده است. مؤلف جواهر السکوک نویسد: پس از مرگ ملک عادل ابوبکر هر یک از فرزندانش به ناحیه ای از متصرفی او رفتند. کامل محمد در مصر و ملک عظیم عیسی به دمشق و ملک اشرف موسی شاه ارمن به حلب رفت و شاه ارمن مزبور ممدوح قاضی کمال الدین ابن النبیه باشد. و مادح در قصیده ای گوید:
والشراب اصفر و احمر کنورات
شاه ارمن ذاملک بحال جمالوا.
رجوع به الالقاب الاسلامیة ص 353 شود.
شاه ارمن. [ هَِ اَ م َ ] ( اِخ ) لقب ابوالفتح موسی بن ملک العادل ابوبکربن ایوب. این لقب در تاریخ 625 هَ.ق. بر روی اسطرلاب سوریا منقوش گردیده است. مؤلف جواهر السکوک نویسد: پس از مرگ ملک عادل ابوبکر هر یک از فرزندانش به ناحیه ای از متصرفی او رفتند. کامل محمد در مصر و ملک عظیم عیسی به دمشق و ملک اشرف موسی شاه ارمن به حلب رفت و شاه ارمن مزبور ممدوح قاضی کمال الدین ابن النبیه باشد. و مادح در قصیده ای گوید:
والشراب اصفر و احمر کنورات
شاه ارمن ذاملک بحال جمالوا.
رجوع به الالقاب الاسلامیة ص 353 شود.
شاه أرمن . [ هَِ ءَ م َ ] (اِخ ) نام افراد سلسله ای که در ارمنستان فرمانروایی داشتند و بدست ایوبیان منقرض گردیدند. لین پول در طبقات سلاطین اسلام و نیز تاریخ کرد آورده است : هنگامی که شکمان [ سقمان ] که اورا بمناسبت نام مخدومش قطب الدین اسماعیل حکمران سلجوقی مرند آذربایجان قطبی میخواندند در سال 493 هَ . ق . 1100 م . شهر خلاط را در ارمنیه از بنی مروان گرفت وبساط آنها را برچید فرزندان و ممالیک ایشان مدت یک قرن در این ناحیه حکومت میکردند تا آنکه ایوبیان در سال 604 هَ . ق . 1207 م . ایشان را از میان برداشتند.(طبقات سلاطین اسلام ص 152) (تاریخ کرد ص 192). و مقصود از ارمن منطقه ٔ خلاط و اعمال آن باشد که آن را به ارمینیه ٔ کبری نیز خوانند و شاه ارمن لقبی بوده است کسی را که بر این منطقه حکومت میکرده است . چنانکه ابوشامه در کتاب «الروضتین » گوید: که نورالدین پس از جنگ دمیاط در سال 565 هَ . ق . عماد را به خلاط و حاکم آن فرستاد و در آن هنگام ظهیرالدین سکمان معروف به شاه ارمن آنجا حاکم بود. (از الالقاب الاسلامیة ص 352).
کلمات دیگر: