( ذوالجرة ) ذوالجرة. [ ذُل ْ ج ِرْ رَ ] ( اِخ ) باب بن ذوالجرة، او بجنگ ریشهر، شهرک فارسی را بکشت.
ذوالجره
لغت نامه دهخدا
ذوالجرة. [ ذُل ْ ج ِرْ رَ ] (اِخ ) باب بن ذوالجرة، او بجنگ ریشهر، شهرک فارسی را بکشت .
کلمات دیگر:
ذوالجرة. [ ذُل ْ ج ِرْ رَ ] (اِخ ) باب بن ذوالجرة، او بجنگ ریشهر، شهرک فارسی را بکشت .