شامگه

مخفف شامگاه

شامگه. [ گ َه ] ( اِ مرکب ، ق مرکب ) مخفف شامگاه. رجوع به شامگاه شود :
روز تا شامگه از بهر سر خوان ترا
در یخ کوفته متواری بنشست فقاع.شامگه زین سر نه عاشق ، کاستان بوسی شدم
صبح دم زآن سر نه خاقانی که خاقان آمدم.هشتم ذیحجه در موقف رسیده چاشتگاه
شامگه خود را بهفتم چرخ مهمان دیده اند.از پس هر شامگهی چاشتی است
آخر برداشت فروداشتی است.