یکی از اشخاصی بود که زنان غریبه را تزویج نمود .
راموت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
راموت. ( اِخ ) مکانهای مرتفع. ( قاموس کتاب مقدس ).
راموت. ( اِخ ) یکی از اشخاصی بودکه زنان غریبه را تزویج نمود. ( قاموس کتاب مقدس ).
راموت. ( اِخ ) یکی از اشخاصی بودکه زنان غریبه را تزویج نمود. ( قاموس کتاب مقدس ).
راموت . (اِخ ) مکانهای مرتفع. (قاموس کتاب مقدس ).
راموت . (اِخ ) یکی از اشخاصی بودکه زنان غریبه را تزویج نمود. (قاموس کتاب مقدس ).
کلمات دیگر: