آفتاب هور
شاه اختران
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شاه اختران. [ هَِ اَ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آفتاب. هور. خورشید. شمس :
ز آمدن شاه اختران بحمل گشت
هرشجری چون گشاده گنجی گنجور.
ز آمدن شاه اختران بحمل گشت
هرشجری چون گشاده گنجی گنجور.
سوزنی.
کلمات دیگر: