صفحه اصلی
ساقیگر
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
ساقیگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) شرابدار. ( ناظم الاطباء ). ساقی. پیاله گردان.
کلمات دیگر: