<div class="boxBd">زبانه برزدن. [ زَ ن َ ب َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ( ...آفتاب ): شعله و نور افشاندن طلوع پرتو آفتاب. پدید آمدن شفق. آفتاب زدن : <br>چو برزد زبانه ز کوه آفتاب <br>سر نامداران برآمد ز خواب.<div class="au">فردوسی.</div>چنان افتاده بد آتش بجانش <br>که برمیزد زبانه از دهانش.<div class="au">نظامی.</div>برمیزندز مشرق شمع فلک زبانه <br>ای ساقی صبوحی درده می شبانه.<div class="au">سعدی.</div>رجوع به «زبانه زدن » و «زبانه کشیدن » شود.</div>

زبانه برزدن. [ زَ ن َ ب َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ( ...آفتاب ): شعله و نور افشاندن طلوع پرتو آفتاب. پدید آمدن شفق. آفتاب زدن : چو برزد زبانه ز کوه آفتاب سر نامداران برآمد ز خواب. فردوسی. چنان افتاده بد آتش بجانش که برمیزد زبانه از دهانش. نظامی. برمیزندز مشرق شمع فلک زبانه ای ساقی صبوحی درده می شبانه. سع

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">طلوع پرتو آفتاب پدید آمدن شفق</div>

طلوع پرتو آفتاب پدید آمدن شفق

زبانه برزدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا