کوبند. راه . که راه را بکوبد . یا جاده کوب .
راه کوب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
راه کوب. ( نف مرکب ) کوبنده راه. که راه را بکوبد. که راه را تسطیح کند. که راه را هموار سازد. || جاده کوب. جاده صاف کن ، و آن برماشینهای خاص با وزن بسیار سنگین اطلاق میشود که در تسطیح و کوبیدن راهها بکار برند. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: