حرارت یا گرمای تجدیدپذیر، کاربرد انرژی تجدیدپذیر بوده و نشان دهنده تولید تجدیدپذیر گرما و نه نیروی الکتریکی می باشد (برای مثال قرار دادن یک دستگاه جوش سوخت فسیلی با استفاده از متمرکز ساختن حرارت خورشیدی برای تغذیه رادیاتورها).بسیاری از کشورهای سردتر انرژی بیشتری را برای گرمایش نسبت به نیروی الکتریسیته مصرف می نمایند. برای مثال در سال ۲۰۰۵، انگلستان 354 TWH نیروی الکتریسیته را مصرف نموده است اما نیاز حرارتی 907 TWH داشته است که بخش عمده ای از آن یعنی ۸۱٪ با استفاده از گاز تأمین می شود. بخش مسکونی به تنهایی، 550 TWH انرژی را برای گرمایش به ویژه به شکل گاز مصرف می کند. تقریباً نیمی از انرژی نهایی مصرف شده در انگلستان (حدود ۴۹٪) به شکل گرما می باشد که از این میان ۷۰٪ توسط خانوارها و در ساختمان های تجاری و عمومی استفاده می شود. خانوارها از حرارت بیشتر برای گرمایش فضا و گرم کردن آب استفاده می نمایند.
گرمایش خورشیدی غیرفعال بر طراحی و ساخت ساختمان ها برای جمع آوری حرارت تأکید دارد. طراحی ساختمان های خورشیدی غیرفعال باید به ذخیره سازی و توزیع حرارت توجه نماید که به شکل غیرفعال صورت می گیرد یا از جریان هوا برای ورود فعال حرارت به پایه ساختمان استفاده می شود. یک مورد از چنین طرح هایی، شامل بالا بردن دمای خانه تا ۲۴ درجه سانتیگراد در یک روز زمستانی تقریباً آفتابی می باشد و عنوان گردیده است که این سیستم به شکل غیرفعال گرمایش عمده ای را برای ساختمان سبب می گردد. هزینه خانه ۴۰۰۰ فوت مربعی ۱۲۵ دلار به ازای هر فوت مربع می باشد که مشابه با هزینه یک خانه جدید سنتی است.
گرمایش خورشیدی فعال، از پمپ هایی برای انتقال هوا یا مایعات دریافت کننده خورشیدی به ساختمان یا سطح ذخیره سازی استفاده می نماید. کاربردهایی مانند گرمایش هوای خورشیدی و گرمایش آب خورشیدی معمولاً حرارت خورشیدی را در پنل هایی به دام می اندازد که در ادامه می توان برای کاربردهایی مانند گرمایش فضا و استفاده برای هیترهای آب مناطق مسکونی استفاده نمود. در تقابل با پنل های فتوولتائیک، که از آن ها برای تولید الکتریسیته استفاده می شود، پنل های گرمایش خورشیدی هزینه کمتری دارند و سهم بسیار بیشتری از انرژی خورشیدی را جذب می نمایند.
قابلیت رقابتی نسبی الکتریسیته قابل تجدیدپذیری و همچنین گرمایش تجدیدپذیر، بستگی به رویکرد ملی برای انرژی و سیاست های زیست محیطی دارد. تعداد محدودی از تکنولوژی های تجدیدپذیر (برای حرارت، الکتریسیته یا جابجایی و حمل و نقل) قابلیت رقابتی با سوخت های فسیلی بدون اشکال ارزیابی های کربن یا کمکی دارند. در کشورهایی مانند سوئد، دانمارک و فنلاند، که تداخلات دولتی به شکل خنثی از نظر تکنولوژی ارزش گذاری های کربن نزدیک تر است (برای مثال مالیات های کربن و انرژی)، حرارت تجدیدپذیر نقش پیشگام و عمده ای در تجدیدپذیری بسیار زیاد مصرف انرژی نهایی ایفا می نماید. در کشورهایی مانند آلمان، اسپانیا و آمریکا و انگلستان، که در آن ها تداخلات دولتی در سطح متفاوت و تکنولوژی های گوناگون، کاربردها و مقیاس های متفاوت اجرا می گردد، سهم تکنولوژی های الکتریسیته تجدیدپذیر و حرارت تجدیدپذیر، بستگی به سطح نسبی پشتیبانی داشته و معمولاً به سهم تجدیدپذیر کمتر مصرف انرژی نهایی می انجامد.
گرمایش خورشیدی، سبکی از ساختمان سازی می باشد که در آن از انرژی آفتاب تابستان یا زمستان برای تأمین اقتصادی گرمای اولیه یا ثانویه برای ساختمان استفاده می گردد. می توان از گرما برای هر دو مورد گرمایش فضا و گرمایش آب (آب گرم خورشیدی را مشاهده نمایید) استفاده نمود. طراحی گرمایش خورشیدی به دو گروه تقسیم می شود که شامل موارد زیر است:
سیستم های گرمایش خورشیدی معمولاً نیازمند سیستم گرمایش پشتیبان مکمل کوچک می باشد که به صورت مرسوم یا تجدیدپذیر ایجاد شده است.
گرمایش خورشیدی غیرفعال بر طراحی و ساخت ساختمان ها برای جمع آوری حرارت تأکید دارد. طراحی ساختمان های خورشیدی غیرفعال باید به ذخیره سازی و توزیع حرارت توجه نماید که به شکل غیرفعال صورت می گیرد یا از جریان هوا برای ورود فعال حرارت به پایه ساختمان استفاده می شود. یک مورد از چنین طرح هایی، شامل بالا بردن دمای خانه تا ۲۴ درجه سانتیگراد در یک روز زمستانی تقریباً آفتابی می باشد و عنوان گردیده است که این سیستم به شکل غیرفعال گرمایش عمده ای را برای ساختمان سبب می گردد. هزینه خانه ۴۰۰۰ فوت مربعی ۱۲۵ دلار به ازای هر فوت مربع می باشد که مشابه با هزینه یک خانه جدید سنتی است.
گرمایش خورشیدی فعال، از پمپ هایی برای انتقال هوا یا مایعات دریافت کننده خورشیدی به ساختمان یا سطح ذخیره سازی استفاده می نماید. کاربردهایی مانند گرمایش هوای خورشیدی و گرمایش آب خورشیدی معمولاً حرارت خورشیدی را در پنل هایی به دام می اندازد که در ادامه می توان برای کاربردهایی مانند گرمایش فضا و استفاده برای هیترهای آب مناطق مسکونی استفاده نمود. در تقابل با پنل های فتوولتائیک، که از آن ها برای تولید الکتریسیته استفاده می شود، پنل های گرمایش خورشیدی هزینه کمتری دارند و سهم بسیار بیشتری از انرژی خورشیدی را جذب می نمایند.
قابلیت رقابتی نسبی الکتریسیته قابل تجدیدپذیری و همچنین گرمایش تجدیدپذیر، بستگی به رویکرد ملی برای انرژی و سیاست های زیست محیطی دارد. تعداد محدودی از تکنولوژی های تجدیدپذیر (برای حرارت، الکتریسیته یا جابجایی و حمل و نقل) قابلیت رقابتی با سوخت های فسیلی بدون اشکال ارزیابی های کربن یا کمکی دارند. در کشورهایی مانند سوئد، دانمارک و فنلاند، که تداخلات دولتی به شکل خنثی از نظر تکنولوژی ارزش گذاری های کربن نزدیک تر است (برای مثال مالیات های کربن و انرژی)، حرارت تجدیدپذیر نقش پیشگام و عمده ای در تجدیدپذیری بسیار زیاد مصرف انرژی نهایی ایفا می نماید. در کشورهایی مانند آلمان، اسپانیا و آمریکا و انگلستان، که در آن ها تداخلات دولتی در سطح متفاوت و تکنولوژی های گوناگون، کاربردها و مقیاس های متفاوت اجرا می گردد، سهم تکنولوژی های الکتریسیته تجدیدپذیر و حرارت تجدیدپذیر، بستگی به سطح نسبی پشتیبانی داشته و معمولاً به سهم تجدیدپذیر کمتر مصرف انرژی نهایی می انجامد.
گرمایش خورشیدی، سبکی از ساختمان سازی می باشد که در آن از انرژی آفتاب تابستان یا زمستان برای تأمین اقتصادی گرمای اولیه یا ثانویه برای ساختمان استفاده می گردد. می توان از گرما برای هر دو مورد گرمایش فضا و گرمایش آب (آب گرم خورشیدی را مشاهده نمایید) استفاده نمود. طراحی گرمایش خورشیدی به دو گروه تقسیم می شود که شامل موارد زیر است:
سیستم های گرمایش خورشیدی معمولاً نیازمند سیستم گرمایش پشتیبان مکمل کوچک می باشد که به صورت مرسوم یا تجدیدپذیر ایجاد شده است.
wiki: گرمای تجدیدپذیر