گرمایش الکتریکی

منظور از گرمایش الکتریکی فرایند تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی گرمایی است. از کاربردهای رایج این نوع گرمایش می توان به بخاری های برقی، آشپزی، آب گرم کن ها و فرایندهای صنعتی اشاره کرد. گرم کن های برقی برای تبدیل انرژی الکتریکی به گرمایی از یک المنت استفاده می کنند که یک مقاومت الکتریکی ساده است و بر پایهٔ اصول گرمایی ژول (اهمی) کار می کند. عبور جریان الکتریکی از داخل مقاومت الکتریکی سبب تولید گرما می شود. گرم کن های برقی مدرن از سیم های نیکرومی به عنوان عنصر فعال در گرمایش استفاده می کنند.
شوفاژ
Diathermy
Dielectric heating
Electroslag welding
Electroslag remelting
نگهداری انرژی
اچ وی ای سی (types of heaters)
اچ وی ای سی
Infrared heater
دستگاه مایکروویو
انرژی تجدیدپذیر
بازدهی حرارتی
Thermal immersion circulator
Underfloor heating
همچنین پمپ های حرارتیای نیز وجود دارند که می توانند با استفاده از یک موتور الکتریکی یک چرخهٔ یخچال ایجاد کنند و انرژی را منبع گرمایی (که می تواند زمین یا هوای بیرون باشد) به فضایی که نیاز است گرم شود منتقل کنند. برخی از این سامانه ها را می توان معکوس کرد به طوری که گرمای فضای درونی را به بیرون منتقل کند تا فضای داخلی خنک شود. پمپ های حرارتی می توانند با هر واحد انرژی ای که دریافت می کنند بیش از یک واحد انرژی را به بیرون منتقل کنند.
بخاری های برقی برای گرمایش فضای داخلی ساختمان ها به کار می روند. روش های مختلفی برای این کار وجود دارد.
در این بخاری ها عنصر گرماساز که معمولاً داخل یک محفظهٔ شیشه ای است (مشابه لامپ های رشته ای) به دمای بسیار بالایی می رسد و انرژی گرمایی تابشی حاصله به وسیلهٔ چند بازتاباننده به بیرون بدنهٔ گرم کن هدایت می شود. تابش حاصل در محدودهٔ فروسرخ است که می تواند تا زمانی که به جسمی برخورد نکرده است از فضا عبور کند. چنین گرمایی به جای گرم کردن هوا، مستقیماً افراد یا اشیا را گرم می کند. این روش برای مکان هایی که هوا در جریان است مناسب است. همچنین در گاراژها و زیرزمین ها که گرمایش نقطه ای مد نظر باشد استفاده از این روش مفید خواهد بود.